Naar het Zuidereiland

15 februari 2018 - Pohara, Nieuw-Zeeland

Hallo allemaal,
Inmiddels weer een lange reisdag achter de rug, maar door het koffer debacle hebben we wel wat moeten skippen. Zo slaan we de stop tussen Picton en Abel Tasman (Pohara Beach) over en ook St. Arnaud slaan we over, zodat we zondag weer op schema zitten. En bedankt Emirates. ;-) De niet bezochte, maar wel betaalde campings gaan ook op het lijstje: claimen bij Emirates.
Vanmiddag dus uit Wellington vertrokken met de Bluebridge ferry, aankomsthaven Picton. Was een tocht van vier uur en met keiharde wind had ik vooraf besloten om toch maar een pilletje tegen reisziekte in te nemen. Heeft goed gewerkt moet ik zeggen: anderhalf uur geslapen en niet misselijk! De boot ging jammer genoeg een uur te laat weg, waardoor we pas om 18 uur in Picton aankwamen. Mooie tocht, dat wel, zoals gezegd dwars door de Marlborough Sound. Toen we vertrokken uit de haven van Wellington kwamen er weer wat groepjes dolfijnen achter de boot aan. Het is zo geweldig om ze in het wild te zien!! Iedereen meteen ook enthousiast! Het blijft gewoon iets waar iedereen blij van wordt!
Nou goed, 18 uur dus in Picton, met een tocht van 245 km voor de boeg naar Pohara Beach. Hier komt dat neer op 4 uur rijden. Voor degenen die de kaart volgen, kijk even naar de route van Picton naar Pohara. Om een baai heen en over een bergpas. Die bergpas was het laatste gedeelte, in het pikkedonker. Chapeau voor Dennis! En ik denk dat mijn pilletje nog werkte haha, pffff, wat een gekronkel.... We hadden gemaild met de camping of onze reservering opgeschoven kon worden en of we na 22 uur aan konden komen. Geen probleem! Jullie rijden de camping maar op, zoek een mooi plekje uit en check morgen maar in. En dat hebben we gedaan. We liggen nu lekker in ons bedje in de camper, het achtergrond geluid: het ruisen van de oceaan en de krekels. Me happy :-)
Ik moet toch ook even zeggen hoe geweldig de campings van Top Ten Holiday Park in NZ zijn hoor. Sanitair is ruim en schoon, er staan wasmachines, drogers, strijkplanken, er hangt een föhn. Er zijn keukens met fornuizen en tafels met banken, waar je dus gewoon lekker kunt koken en eten, zonder te tobben met gasflessen. Ja toch? Ik bedoel kamperen is leuk, maar deze luxe is toch wel erg fijn hoor!
Nou, mijn luikjes vallen dicht. Ik post dit relatief korte verhaal.....de volgende duurt wat langer, maar is dan ook weer uitgebreider. Da's eerlijk toch!? En de koffer is gelukkig geen hoofdpersoon meer! :-p
Liefs vanuit het Abel Tasman National Park!

7 Reacties

  1. Bert:
    15 februari 2018
    Hallo Pip,
    Ik had je al een app gestuurd he, maar weer een mooi verhaal hoor. Slaap eerst maar weer lekker en een fijne dag morgen.
    Heerlijk strand daar.
  2. Lenneke Assems:
    15 februari 2018
    Hallo Pipi en Dennis. Fijn dat jullie daar nu zijn en dat het er allemaal geweldig is! Gelukkig zien wij jullie niet rijden met al die bochten en in het donker! Dat zijn nog eens campings daar van alle gemakken voorzien en je gang kunnen gaan! Voor nu lekker slapen en een dikke kus van...mommy an daddy! XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
  3. Erna Egelie:
    15 februari 2018
    Heerlijk hoor die luxe campings en de aardige mensen. Het mag ook wel eens meezitten.
    Dank voor je leuke verhaal, is helemaal niet te kort hoor. Veel genot van de krekel...
    groetjes Erna
  4. Yvonne:
    15 februari 2018
    😀ik geniet heerlijk mee van je verhaal
  5. Leen en Christine Moerkerk:
    15 februari 2018
    Hallo lieverds, wat een verhaal weer zeg, ik voel de golven mee in mijn maag. Ben 1x zeer zeeziek geweest en genezen voor de rest van mijn leven. Fijn dat jullie nu verder kunnen met je reis en nog al dat moois tegoed hebben.Heeft Peetje geen last van het gesnurk van Den of zijn de krekels en de zee luider? Ha Ha Het lijkt haast niet op kamperen zoals de campings zijn, maar een beetje luxe is ook wel fijn. Dag schaapjes een dikke knuffel van ons en tot de volgende blog. xxx.
  6. Leen en Christine Moerkerk:
    16 februari 2018
    nog even dit.... ikdacht waarom krijg ik van Den geen appjes meer, maar mijn tegoed is op. Helemaal niet op gelet, jullie snappen het wel : digibeta's eerste klas. Morgen even naar Oosterhof en dan verwacht ik natuurlijk een heel lief berichtje van mijn zoon. Misschien dat hij dan alle door mij gestuurde appjes ook nog krijgt, want die hangen ergens "in de lucht" Kon dat maar met ons i.p.v. 32 u. in het vliegtuig. Opstijgen in de tuin en dan zoef..... in Picton. Have fun liefies . Bye Bye
  7. Tineke:
    18 februari 2018
    Klinkt geweldig allemaal! En ja luxe op campings is heel belangrijk :-)!