Abel Tasman National Park - Golden Bay

Donderdagavond laat aangekomen op de camping in Pahora. We mochten een plekje uitkiezen, dus.... dichtbij zee natuurlijk!! Heerlijk geslapen en wakker geworden met een stralende zon aan een strak blauwe hemel. Snel gedoucht en in de factor 50!! Om 8 uur 's ochtends voel je hem al branden!!
Eerst ons dagelijkse gezonde ontbijt Kellogg's met daar doorheen goji bessen, gedroogde cranberries en een of andere healthy mix (energy boost en brain food). Het is geweldig hier, ze hebben zó veel gezonde dingen in de supermarkt! Paden vol met bijv. glutenvrij, of sportvoeding, of superfoods. Heerlijk! En ons ontbijtje op een bankje aan de zee opgegeten, wauw, wat een heerlijkheid!
Toen op pad voor de Abel Tasman Coast track. Okee....een stukje ervan dan. De hele track is een tocht van vier dagen met overnachtingen in een hut, die je vooraf moet boeken.
Anyway, wij zijn gestart bij Totaranui. Eerst een duik in de prachtige zee genomen daar. Je hebt daar een camping zonder voorzieningen, tenminste...geen keuken, koude douches, geen electriciteit. Maar wel erg populair. Den heeft daar twee jaar geleden gestaan. Maar dat is niet aan mij besteed hoor, haha, een warme douche is toch wel heerlijk!
Nou goed, na de frisse duik van start, eerst weer goed ingesmeerd natuurlijk en een shirt aan die over mijn schouders valt. Meteen een flinke klim omhoog, maar met een geweldig uitzicht als beloning. Voor ons liep nog een Weka, een grappige vogel die niet kan vliegen. Iets groter dan de Kiwi, die bijna is uitgestorven doordat ie wordt opgevreten door de possums, tenminste, vooral de eieren en baby kiwis. De possum is in 1837 vanuit Australië geïntroduceerd in NZ vooral voor de bont industrie was het idee. Inmiddels zijn er hier ongeveer 70 miljoen possums!! Ze vreten met eljaar zoveel beplanting weg dat de inheemse vogelsoorten hier moeite hebben om eten te vinden. Wat ook niet helpt is dat de possums eieren opeten, dus een aantal vogelsoorten staan op punt van uitsterven, waaronder dus de schattige Kiwi. Onderweg in de bush, want dat was het echt, komen we om de haverklap animal kill traps tegen. Nou ja, zeg maar: possum kill trap.
De wandeling was zwaar maar geweldig. Levensgrote varens, het lijken wel bomen!! Prachtig! En elke keer na een afdaling kwamen we op een prachtig strand. Bij de laatste baai een duik genomen en even van de zon genoten. Toen nog het laatste stukje naar een lagune, richting de Awaroa Hut. Op het strand, net voordat we weer de bush in moesten klimmen, kwam een meisje aangestrompeld met een verhit gezicht en een enorme rugzak. Zij, een Canadese, liep de hele Tasman trail en dit was dag 1. Ze was er bijna, haar eindpunt die dag was de hut op 40 min lopen. We zijn haar voorbij gelopen en kwamen haar op de terugweg weer tegen. We applaudiseerden, kom op meissie, je bent er bijna!! En zij: 5 minuten?? Wij: eh..nou.. 10 tot 15. Zucht...hoorden we, en ze sukkelde verder. Maar toch, echt, respect!! Helemaal in haar eentje! We zijn tijdens de track ook best veel Nederlanders tegen gekomen. Van jong tot oud.
De hele tocht terug hebben we flink de pas erin gezet en hebben we hem gelopen in 1 uur en 20 min. Met als beloning.....een duik in zee haha! Het was inmiddels 19 uur, onderweg gestopt om heerlijk te eten: Den een sirloin steak van 300 gram, ik een zalm steak. Zalig. Moe maar voldaan na een geweldige dag terug naar de camping.