Whangaruru --> Kerikeri
9 maart 2018 - Kerikeri, Nieuw-Zeeland
Hallo allemaal! Vandaag van Whangaruru naar Kerikeri gereden. Hier blijven we tot woensdag, dan rijden we in 4,5 uur naar Auckland en.... vliegen we naar huis.
De dag begon stralend blauw in Whangaruru. Hopelijk blijft het zo, want dit weekend is er op de camping waar we overnacht hebben een bruiloft. De koelkasten in de gemeenschappelijke keuken van de camping stonden al vol met heerlijke dingen. Dat is ook zo mooi, dat kan hier gewoon, iedereen blijft daar dan vanaf. Oh ja, voor ik het vergeet: ons avondeten gisteren: zie foto! :-) Een heerlijke hamburger met bacon en ei, met knisperend verse sla. Hij had ook drie soorten vis, we hebben 1 portie snapper erbij genomen, om te proeven. Was heerlijk! Het was het enige eettentje in de buurt. Maar eerlijk is eerlijk, hij zei: we maken hier alles klaar met verse producten en besteden er zorg aan. Dat was ook echt zo! Als je ergens gaat zitten om te eten zijn de meeuwen er hier als de kippen bij! Oh, dat is wel weer grappig haha, de meeuwen als de kippen! Ze zijn echt heel brutaal, lelijke schreeuwerds. Ach nee, ik vind ze mooi, maar ze moeten gewoon zelf eten zoeken. Het hele strand ligt hier vol met schelpen! Anyway, dat was ons avondeten.
Met zon vertrokken naar Kerikeri, onderweg van alles wat, maar overwegend zon. Wat ook voorspeld was. In Russell ontbeten en zoals gewoonlijk een heerlijke cappuccino op. Russell is leuk en gezellig! Toen verder, km of 7 verderop de pont naar Paihia (dat scheelde een stuk slingerwegen rijden). De pont vertrekt vanuit Okiato, wat heel kort, van 1840 tot 1841, de eerste hoofdstad van NZ is geweest. Dit was naar aanleiding van het Verdrag van Waitangi. Er moest een hoofdstad in de Bay of Islands komen. Okiato, toen in bezit van een Britse kapitein (in 1832 gekocht van een Maori chief) voldeed aan de eisen.
Na de pont was het nog een stukje slingeren, boodschappen gedaan in Kerikeri en toen nog een minuut of 20 slingeren, waren we waar we wezen moesten. Het is hier meer dan prachtig, maar volstrekt afgelegen. Een mega groot stuk land, in bezit van David en Maria. We hebben alleen Maria gezien, maar zij was al echt heel oud en aan haar verhaal te horen was David (die lag te rusten) nog ouder. Het is echt een enorm stuk land, met een groot huis, grote schuur, groot guest house, waar wij nu inzitten (5 1-persoonsbedden!) en een privé-strand. Er liggen twee kayaks die we kunnen pakken, dus dat is tof. Den heeft al even geoefend.
Maar eh....ondanks dat het zo mooi is, vind ik dit toch echt te afgelegen. Het is meer Den zijn ding. Maar goed, als de zon nou blijft schijnen, zitten we hier fantastisch! Alleen, inmiddels zeikt het alweer van de regen. De voorspelling is vanaf dinsdag pas weer goed, dat is onze laatste volle dag hier. Hopelijk drijft het snel over en is het maandag al lekker! En we willen heeeel graag naar Waitangi, dat is hier vlakbij. Precies, daar waar het verdrag tussen de Maori-stamhoofden en de vertegenwoordigers van het Britse Rijk (The Crown) is getekend op 6 februari 1840. Super lijkt het me om daar te lopen en te zien waar het voor NZ allemaal begon. Ook worden er nog haka's gedaan, de oorspronkelijke "war dance" van de Maori. Nou, als we daar geweest zijn, laat ik het jullie zeker weten!! Liefs van ons!
De dag begon stralend blauw in Whangaruru. Hopelijk blijft het zo, want dit weekend is er op de camping waar we overnacht hebben een bruiloft. De koelkasten in de gemeenschappelijke keuken van de camping stonden al vol met heerlijke dingen. Dat is ook zo mooi, dat kan hier gewoon, iedereen blijft daar dan vanaf. Oh ja, voor ik het vergeet: ons avondeten gisteren: zie foto! :-) Een heerlijke hamburger met bacon en ei, met knisperend verse sla. Hij had ook drie soorten vis, we hebben 1 portie snapper erbij genomen, om te proeven. Was heerlijk! Het was het enige eettentje in de buurt. Maar eerlijk is eerlijk, hij zei: we maken hier alles klaar met verse producten en besteden er zorg aan. Dat was ook echt zo! Als je ergens gaat zitten om te eten zijn de meeuwen er hier als de kippen bij! Oh, dat is wel weer grappig haha, de meeuwen als de kippen! Ze zijn echt heel brutaal, lelijke schreeuwerds. Ach nee, ik vind ze mooi, maar ze moeten gewoon zelf eten zoeken. Het hele strand ligt hier vol met schelpen! Anyway, dat was ons avondeten.
Met zon vertrokken naar Kerikeri, onderweg van alles wat, maar overwegend zon. Wat ook voorspeld was. In Russell ontbeten en zoals gewoonlijk een heerlijke cappuccino op. Russell is leuk en gezellig! Toen verder, km of 7 verderop de pont naar Paihia (dat scheelde een stuk slingerwegen rijden). De pont vertrekt vanuit Okiato, wat heel kort, van 1840 tot 1841, de eerste hoofdstad van NZ is geweest. Dit was naar aanleiding van het Verdrag van Waitangi. Er moest een hoofdstad in de Bay of Islands komen. Okiato, toen in bezit van een Britse kapitein (in 1832 gekocht van een Maori chief) voldeed aan de eisen.
Na de pont was het nog een stukje slingeren, boodschappen gedaan in Kerikeri en toen nog een minuut of 20 slingeren, waren we waar we wezen moesten. Het is hier meer dan prachtig, maar volstrekt afgelegen. Een mega groot stuk land, in bezit van David en Maria. We hebben alleen Maria gezien, maar zij was al echt heel oud en aan haar verhaal te horen was David (die lag te rusten) nog ouder. Het is echt een enorm stuk land, met een groot huis, grote schuur, groot guest house, waar wij nu inzitten (5 1-persoonsbedden!) en een privé-strand. Er liggen twee kayaks die we kunnen pakken, dus dat is tof. Den heeft al even geoefend.
Maar eh....ondanks dat het zo mooi is, vind ik dit toch echt te afgelegen. Het is meer Den zijn ding. Maar goed, als de zon nou blijft schijnen, zitten we hier fantastisch! Alleen, inmiddels zeikt het alweer van de regen. De voorspelling is vanaf dinsdag pas weer goed, dat is onze laatste volle dag hier. Hopelijk drijft het snel over en is het maandag al lekker! En we willen heeeel graag naar Waitangi, dat is hier vlakbij. Precies, daar waar het verdrag tussen de Maori-stamhoofden en de vertegenwoordigers van het Britse Rijk (The Crown) is getekend op 6 februari 1840. Super lijkt het me om daar te lopen en te zien waar het voor NZ allemaal begon. Ook worden er nog haka's gedaan, de oorspronkelijke "war dance" van de Maori. Nou, als we daar geweest zijn, laat ik het jullie zeker weten!! Liefs van ons!
Nou zeg dat is toch ook nog een flinke rit zeg. Maar het ziet er wel prachtig uit. Hopen maar dat de zon het niet te lang laat afweten. Jullie kunnen nog wel naar Waitangi , dat zal best mooi zijn. Ben benieuwd naar de foto’s .
Nou nog een fijne paar dagen daar en hoop met veel zon 🌞🌞🌞😜😜👍🏻
Ik verwacht nog wel een foto van jullie dat jullie een haka doen whaahaaa....strijders.
Geniet er nog maar goed van want het is daar echt verschrikkelijk mooi zeg jammer dat het zo ver weg is.
Fijne dagen nog Pippi en Den.